 |
| Mijn eerste tattoo, alleen onhandig dat ik geen Maria ken |
Ik volgde de discussie in de intellectueel uitdagende omgeving van een zwembad, waar ik me bloot en bekeken voelde omdat ik niet in bezit ben van tattoo's, piercings of andere vormen van semi-automutilatie. Even dacht ik dat het daardoor kwam dat ik er geen touw meer aan vast kon knopen.
Ik raakte van deze beweringen dus ernstig van slag omdat ik meende te weten dat er juist veel wordt gestunt met onbewerkte producten als zuivel en vlees. Bovendien werd beweerd dat Nederland het enige land is dat kruissubsidies toestaat.
Daarbij komt dat ik juist een stukje had geschreven over Colruyt, dat iets heel nobels doet door producten, die nog een dag houdbaar, zijn voor niks aan te bieden. Dan hebben we het dus over versproducten als sla. Maar dat zou dan weer betekenen dat Belgische cola duur is omdat het weggeven van sla wordt gesubsidieerd... en dus dat kruissubsidies ook in België zijn toegestaan.
Om mezelf even rust in mijn hoofd te gunnen en om toekomstig zwembadbezoek comfortabeler te maken, heb ik maar een tattoo laten zetten en een piercing laten aanbrengen.
Mijn eerste reactie was dat het niet gaat om kruissubsidies. Het probleem ligt bij de inkoop. Boeren en tuinders krijgen in het algemeen veel te weinig voor hun producten en dan komt omdat ze relatief kleine spelers zijn en ze dus geen vuist kunnen maken tegen de inkoopcombinaties. Daarnaast bieden ze hun producten 'anoniem' aan via grote zuivel'coöperaties', veilingen, slachterijen etc. Hun producten zijn dus geen merken, maar amorfe commodities waar klanten geen voorkeur voor uit kunnen spreken.
Dus als tuinder X niet aan A wil leveren, stapt A geruisloos over op Y en niemand die het merkt. Maar als Unilever of Vrumona niet meer aan A willen leveren omdat A te weinig wil betalen is het voorpaginanieuws. En natuurlijk is er geen super die het aandurft om het zonder Coca-Cola, Heineken, Nutella of Chicken Tonite te stellen.
Daarnaast mag elke ondernemer producten en diensten onder de kostprijs aanbieden. Het mag hier, maar ook in andere markteconomieën. Soms is het zelfs slim, maar als je het overdrijft ga je failliet enj dat mag ook.
Het idee is dat je klanten binnenhaalt met zulke stunts. Klanten die meteen ook producten kopen waar je wél aan verdient. Dit noemen ze loss leaders. Zoals Dick Veerman terecht opmerkt, 'Loss leaders zeggen niets over inkoopprijzen.' Het verschijnsel beperkt zich ook echt niet alleen tot 'gezonde' producten. Ook bier wordt veel in gezet als loss leader.
Wat echter wel een probleem is, is dat het verlies op bier voor rekening komt van de super en bij onbewerkte landbouwproducten ligt het bij de boer. Maar dat heeft niets te maken met het feit dat zijn producten worden ingezet als loss leader of juist als premium product, nee dat is een constante factor en een serieus probleem.
Via twitter ontving ik een reactie: "Nee natuurlijk is dat geen doel op zich. Maar hierdoor wordt vers wel onnodig te duur verkocht." Het was een reactie op mijn opmerking dat het werken met loss leaders voor supermarkten geen doel op zich is.
BeantwoordenVerwijderenEigenlijk weet ik niet goed wat ik met zo'n opmerking aan moet vangen. Volgens mij werken de dingen namelijk anders dan de schrijver in kwestie denkt.
Ten eerste zal het de gemiddelde super en haar aandeelhouders worst zijn waar ze geld aan verdienen. Ik denk zelfs dat ze er de voorkeur aan geven dat hun klanten heel lang heel gezond blijven en ook dat ze lang over een gezonde eetlust blijven beschikken en zich in voldoende mate blijven voortplanten.
Ten tweede vrees ik echt dat als ze stoppen met loss leaders dat dat echt helemaal geen effect zal hebben op de verkoop van gezonde producten.
Dat laatste omdat de super een product dat hij momenteel goed verkoopt voor prijs X echt niet goedkoper gaat maken als hij meer marge behaalt op bier, cola of wasmiddel. Zoals iedere ondernemer is hij gericht op winstmaximalisatie en zoals iedere bestuursvoorzitter zit ook de bestuursvoorzitter van een supermarktketen helemaal niet te wachten op prangende vragen van zijn aandeelhouders.