Creatieve marketing lijkt op creatief boekhouden, maar waar het creatief boekhouden is bedoeld om belastinginspecteurs en aandeelhouders om de tuin te leiden, wordt bij creatieve marketing consumenten zand in de ogen gestrooid. Iets waar de gemiddelde inspecteur der belastingen en de aandeelhouder niet wakker van ligt.
Het is een nobel en goed instituut, dat Gouden Windei. Tegelijkertijd vraag ik me af of het niet te beperkt is. Wat mij namelijk altijd verwondert is dat het bedotten van consumenten iets lijkt te zijn straffeloos kan geschieden. Als de consumentenbond constateert dat 90 procent van de kipfilet in supers met water en varkenseiwit is geïnjecteerd, dan leidt dat tot één enkele kamervraag (letterlijk) en het antwoord dat het van de EU mag.
Als je namaakham wilt maken van aan elkaar geplakte stukjes vlees of varkensdelen die je aan de straatstenen niet kwijt kunt... geen probleem. Je mag zeggen dat je fabrieksproduct ambachtelijk is, ook al komt het uit een volledig geautomatiseerde fabriek. Voeg een homeopathische hoeveelheid van een gewild ingrediënt toe en je mag op je product zetten dat er bosvruchten in zitten (0.03%) of echte cheddar (3%). Je mag het ook best fruit-iets of zuivel noemen als het hoofdbestanddeel niets, maar dan ook helemaal niets met fruit of zuivel te maken heeft.
Het is ook geen enkel probleem om met een stalen gezicht te beweren dat het consumeren van snacks en mayonaise een bewuste keuze is die bijdraagt aan een betere gezondheid. Ook als het over dierenwelzijn gaat, kent de creativiteit geen grenzen. Een kip waarvan de snavel wordt afgeknipt en die zijn kooi (1 m2) met zestien andere moet delen krijgt een ster en heeft volgens het etiket een beter leven.
Wat mij aangaat wordt de competitie uitgebreid met het gouden slangenei voor de instituten en organisaties die hun diensten zo bereidwillig aanbieden aan bedrijven om hun creatieve marketing te faciliteren.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten