Lijkt niet helemaal te werken, althans, nog geen bezoek gehad van een, door de directie gedelegeerde deemoedig schoenkussende en zich in verontschuldigingen te buitengaande nederige vazal.
Dus zit ik nu met Trouw. Die krant laat me toch elke keer met het gevoel achter dat het een poging tot krant is en geen echte krant. Ze schrijven El Qaida ook zo hinderlijk kinderlijk als El-Kaida, zodat ik aanvankelijk niet eens wist dat het de rebellenclub van Osama betrof.
Minstens zo erg is dat ik de kookrubriek niet kan lezen. Dat ligt vast niet aan de recepten, hoewel misschien ook wel, maar daar kom ik nog niet eens aan toe. Het grootste obstakel lijkt dat ze de kookschrijvers hebben laten portretteren door de hoffotograaf van mevrouw Verdonk. Althans stuk voor stuk doen ze me aan deze hoekig-bonkige dame denken en dat is ongeveer de laatste met wie ik graag een hapje zou eten.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten