Gegarandeerd mals

De Weylander koe?

Weylander is het premium rundvleesassortiment. Weylander producten kenmerken zich door een vast gewicht, zijn per stuk verpakt en gegarandeerd mals. Zomaar een quote uit een persbericht en waarschijnlijk niemand die er iets aan opvalt. Prima toch, lekker makkelijk ook. Maar als je wel eens aanwezig bent geweest bij het uitbenen van een dier, dan realiseer je je dat elk individueel dier anders is.

Een vast gewicht, per stuk verpakt én gegarandeerd mals. Alsof we het over koffie hebben, auto's of electronica. Ergens best wel heel knap dat ze dat allemaal kunnen garanderen. De meeste koeien die ik ken zijn niet vierkant dus hoe dat dan werkt met die vaste gewichten, is me een raadsel. Tenzij alle snits anders van vorm zijn, maar dat maakt het leven van de kok er bepaald niet makkelijker op. Heel veel weggooien is een andere optie, maar dat ligt ook niet helemaal in de lijn der verwachtingen. Blijft over plakken en knutselen. Daarmee komt het 'garanderen' van malsheid ook meteen binnen handbereik. Maar goed, daar moet je van houden en ik hou er niet van. Daarnaast associeer ik het ook niet met het etiket 'premium', maar eerder met suspect vlees van Duitse discounters als Aldi en Lidl.

Met mals is sowieso iets raars aan de hand. Vlees moet altijd maar mals zijn in dit land. Alsof we een land zijn vol kukidentklanten of types die zich nooit helemaal hebben kunnen losmaken van de olvarit. Gelukkig stond er in de Volkskrant van 6 januari een heel aardig stuk over onglet of te wel longhaas. De Belgische chef Jeroen Meus breekt daarin een lans voor dit vlees met een grove draad. Hij geeft aan dat hij juist graag vlees heeft waarop je moet kauwen omdat dan de smaak goed loskomt terwijl de meest malse stukken juist de minste smaak hebben. De Belgen hebben de longhaas inmiddels ontdekt, maar hier in Nederland verdwijnt hij in de kookworst.