Marsepijn

Nederland blijft een raar land als het om de eetcultuur gaat. Marjoleine de Vos beschreef recent nog dat als wij Nederlanders echt lekkere boter willen, dat we dan kiezen voor boter uit Normandië, Bretagne of de Belgische Voerstreek (Aubel). Raar, want ooit hadden we een wereldnaam als het om boter ging.

Iets soortgelijks doet zich voor met spijs en marsepein. Typisch Nederlandse producten, al wordt het gemaakt van amandelen. Maar aan de gemiddelde banketstaaf komt geen amandel te pas en bij veel marsepein zal men de amandel al eveneens vergeefs zoeken.

Ieder verzet lijkt zinloos
Maar goed, we zijn in Nederland inmiddels al zover dat we best weten dat als we een banketstaaf willen zoals de banketstaaf ooit bedoeld was - voor de goede orde: een vulling die bestaat uit amandelspijs en een omhulsel van bladerdeeg op basis van roomboter - dat we dan extra onze best moeten doen, want anders krijgen we witte bonenpulp en margarine. Misschien raar, maar ieder verzet lijkt zinloos.

Denk echter niet dat amandelspijs per definitie zuivere koffie is. Als het om voedsel gaat, is de wetgever uiterst coulant. Voor amandelspijs moeten wel amandelen worden gebruikt, maar 15% is echt wel meer dan genoeg volgens de wet. Een beetje handige bakker vervangt de dure amandelen voor een restproduct als abrikozen- of perzikpitten. Plakkertje erop met "zuivere amandelspijs" en tel uit je winst.

Eer te na
Gelukkig zijn er bakkers die dit hun eer te na vinden. Gerard Hardeman van de gelijknamige Bakkerij Hardeman uit Wijk en Aalburg is er zo een. Hij was zo ontevreden over de marsepein en amandelspijs die wordt aangeboden, dat hij heeft besloten alleen nog maar zelfgemaakte te verwerken. Alleen dan weet hij precies waar hij aan toe is en bovendien is het dan nog biologisch ook. Behalve in zijn winkel in Wijk en Aalburg zijn zijn producten (ook heel bijzonder biologisch zuurdesembrood) vanaf zes september ook te vinden op de Culimarkt in Dordrecht.

Varkens zonder varkenscyclus

Krškopolje zeug met biggen (Sloveens ras)

Graag roep ik dat economie geen wetenschap is. de voorspellende waarde is immers nihil. Maar misschien komt dat ook alleen maar omdat de economische biotoop telkens wordt verstoord door zekere krachten.

Ik las een artikel in de Guardian over het feit dat veel Britse varkensboeren er de brui aangeven omdat hun producten te duur worden als gevolg van nieuwe wetgeving op gebied van dierenwelzijn. Dat leek me eerlijk gezegd geen slechte ontwikkeling, want daarmee daalt het aanbod en dus stijgt de prijs en vervolgens daalt die weer omdat het dan weer aantrekkelijker wordt om met varkens te beginnen. Zoals heet - misschien niet geheel toevallig - een varkenscyclus.

Thailand: varkensparadijs
Helaas had ik weer even buiten de waard gerekend. Volgens het artikel namelijk gaat de consument er niks van merken omdat supermarkten en fabrikanten massaal zullen uitwijken naar importvlees uit landen als Thailand.

Persoonlijk begrijp ik dan weer niks van dat soort wetgeving. Je zou mogen aannemen dat het doel van de wetgeving is dat het dierenwelzijn toeneemt. Maar in dit geval is het waarschijnlijk dat het rendement negatief uitvallen. Tenzij Thailand een waar varkensparadijs is, maar ik heb zo mijn twijfels.

WTO
Overigens blijkt uit het artikel dat Groot-Brittannië tot de enige drie EU-lidstaten behoort die deze EU-regelgeving in de wet hebben opgenomen.

Ter bescherming van zowel het welzijn van de varkens en dat van de boeren, was het beter geweest als de wetgever identieke eisen op gebied van dierenwelzijn zou stellen aan importvlees. Waarom dat niet gebeurt is mij een raadsel. Uiteraard zal het tot tegenwind leiden van de WTO, maar als importauto's aan specifieke nationale eisen moeten voldoen op gebied van veiligheid en uitstoot, waarom zou dan dat niet kunnen voor zaken als dierenwelzijn en voedselveiligheid?

Verder lezen (De kop slaat nergens op):
http://www.guardian.co.uk/business/2012/aug/12/price-of-bacon-to-soar?newsfeed=true