Het zijn mooie woorden. Ik zie manhaftig en eendrachtig strijdende burgers, boeren en politici. Kruitdampen. Veldflessen die van mond tot mond gaan en meerstemmig gezongen krijgsliederen. Mens en dier zijn slachtoffer, ook de boer!
Woorden met een verlammend effect
Het zijn helaas wel mooie woorden met een verlammend effect. Want is meneer de kiloknaller of mevrouw de Super dan geen mens? En is niet de consument minstens zo schuldig? Die is immers graag bereid om de hoofdprijs te betalen voor een nieuw mobieltje, weekendje Landal of damestasje met merknaam. Maar tegelijkertijd vindt die consument (u en ik dus) drie of vier euro voor een kilo kip of varken heel normaal.
Tja, als iedereen schuldig is, is niemand schuldig en zo kunnen we rustig weer over tot de orde van de dag. En als het een keer tot een discussie komt, kunnen we lekker naar elkaar wijzen.
Kettingzaag
Ik blijf het ondertussen maar merkwaardig vinden. Op mijn grasmaaier en kettingzaag is bijna geen plaats voor alle waarschuwingsstickers. Na enige studie ontdek je dat je de apparaten niet mag bedienen als je drugs en/of alcohol hebt genuttigd, nog geen 18 bent, geen gehoorbescherming gebruikt, dat je niet in ledematen mag zagen, dat je met je vingers van het draaiende mes af moet blijven, dat de inhoud van de brandstoftank niet geschikt is voor menselijke consumptie, dat de boel kan ontploffen en nog heel veel meer.
Er zal wel een overheidsorgaan zijn dat dit allemaal verplicht. En er zullen ergens op de wereld best wel een paar mensen te vinden zijn dit dit alles zelf niet kunnen bedenken.
Van diezelfde overheid hoeven we echter niet te weten welke supers met MRSA en ESBL besmet vlees aanbieden. We hoefden ook niet te weten welke bedrijven indertijd met q-koorts kampten. Dit heeft al geleid tot de nodige sterfgevallen en daar zal het niet bij blijven. Raar en onverantwoord? Ja.
Misdadige lichtzinnigheid
De tragiek van het geheel is dat een individuele boer vaak geen keuze heeft. Rüchsichtsloss stoppen met preventieve antibiotica is voor een individuele boer vaak geen optie. Extra kosten maken voor meer welzijn van zijn dieren leidt tot hetzelfde effect. Zijn rendement - voor zover dat niet al negatief is - duikt tot onder zijn break-even point. Voor een individuele super is het al evenmin een optie om van de ene op de andere dag te stoppen met voordelig geprijsd vlees. Immers, dan is hij eveneens binnen de kortste keren failliet en overgenomen door de concurrent die gewoon is doorgegaan met z'n kiloknallers.
De gemiddelde boer wil echt niet dat humane antibiotica hun werking verliezen door de grootschalige toepassing van antibiotica in zijn bedrijfstak. De gemiddelde supers wachten ook echt niet op de dag dat simpele infectieziektes hele volksstammen uitroeien. Maar zoals gezegd, we lijken gevangen in een systeem waarin iedereen op iedereen zit te wachten. De enige die er echt wat aan kan doen is toch echt de overheid. Die kan de dodelijke omhelzing verbreken. Die overheid zal' moeten laten zien dat voedselveiligheid ook betekent dat MRSA en ESBL bij de bron worden aangepakt. Zeggen dat de markt het werk moet doen is niet alleen naïef maar grenst aan misdadige lichtzinnigheid.
Onderstaand de prijzen voor vleeskuikens per kilo levend gewicht (tussen €0,90 en €0,95)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten