‘Met ambachtelijk bedoelen wij dat een product in een fabriek op hygiënische wijze wordt geproduceerd, zonder dat er met handen het product wordt beroerd. Met onze wijze van produceren bereiken we een ambachtelijke uitstraling.’ [op een verpakking Ambachtelijke Huzarensalade... zie verder> de blog 'liefde voor lekkers' .]
Met 'ambachtelijk' bedoel ík toch iets heel anders, sterker nog, ik heb de indruk dat ik onder ambachtelijk precies het tegenovergestelde bedoel van wat de juristen van deze huzarensalade-alchemist hebben proberen te verwoorden.
Ambachtelijk is toch de archetypische verschijningvorm van iets? Dus zoals je het thuis zou (kunnen) maken. Zonder e-nummers, sluipsuiker, overdoseringen zout, verdikkingsmiddelen, emulgatoren en substituutingrediënten als sojabonen, margarine en analoge kaas. Nu snap ik best dat dat niet altijd werkt in een grote fabriek. Zoals ik ook weet dat yoghurt in een grote fabriek anders geproduceerd móet worden dan bij een kleine zuivelbereider. Technisch is het simpelweg niet mogelijk om echte yoghurt te produceren in een grote productielijn. En dus is het niet ambachtelijk te noemen. Jammer maar helaas, ambachtelijk komt niet uit een grote fabriek.
Bovendien, sojabonenpulp, margarine en analoge kaas, gebruikt men alleen omdat dat leidt tot hogere marges. Het is een blijft surrogaat en dus niet anders dan goedkoop bedrog. Immers, heeft u wel eens een banketstaaf nog zien met in schreeuwerige letters: "Nu met echte sojabonen, originele margarine en fabeltastastische e-nummers!!!" Of een pizza met de aanprijzing "Met wel 97% analoge kaas!"Denk ook niet echt dat dat een succesnummer wordt. Zo zal een verwijzing naar de nieuwe plant op het industrieterrein Woensel West III waarschijnlijk ook weinig aan de omzet bijdragen. Dus wat te doen als jouw fabriek op een desolaat industrieterrein staat en je liefst 12 e-nummers nodig hebt ten behoeve van de houdbaarheid, het emulgeren, de smaak, de kleur...?
Dan geef je jouw derderangs meuk een ambachtelijke uitstraling; plaatje op de doos van een oud besje/kereltje en klaar is Kees. Van de overheid mag het en de meeste mensen trappen er in. Maar durf je het ook zonder schaamrood aan je kinderen/ouders te vertellen?
Dat de huzarensaladechemici alleen schriftelijk kunnen of durven uitleggen wat ze onder ambachtelijk verstaan, maakt wel duidelijk dat ze weten dat ze fout zitten. Als je verhaal klopt, kan je het aan iedereen uitleggen, dan hoeven nieuwsgierigen niet vijf keer doorverbonden te worden, dan hoeven de bedrijfsjuristen geen tijd te besteden aan een stukje tekst.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten