maandag 2 mei 2011

Geserreerd lapidair, contemplatief op het randje van inert

Vorige week of de week daarvoor gereageerd op een oproep van BNR Nieuwsradio. Ze zochten voorbeelden van succesvolle duurzame initiatieven. Meteen MKJK en DeVrijeKoe aangemeld. Rustig als ik ben vervolgens om de zes minuten mail, twitter en telefoon gecheckt en - toen er na twee dagen nog helemaal geen respons was  - besloten nooit meer naar BNR Nieuwsradio te gaan luisteren. Tja, geduld is een mooie zaak, maar ik ben niet zo geserreerd lapidair, zo'n type dat rustig kan herkauwen op heroverwegingen van heroverwegingen.

Vandaag ineens een mailtje. Ze willen een reportage komen maken; liefst daar waar de koeien lopen. Dus maar meteen alle voorkeurskanalen op BNR ingesteld. Verbaast me ook niet echt, want we lijken wel op een soort golf te zitten. Zaterdag een heel stuk van Marjoleine de Vos in het NRC over dry aging van vlees.

Ze schrijft o.a. "...Spaarzaam vlees eten en alleen van dieren die een normaal 'dierwaardig' leven hebben geleid, en die daarbij bij  voorkeur niet zijn gefokt om zo snel mogeloijk zo dik mogelijk te worden. En ook: het hele dier eten. Niet alleen de filets en steaks en de rest van het dier tot ovebodige en dus goedkope troep verklaren. Mee: ook de poten, wangen, zwezerikken, nieren, darmen, nekken zijn de moeite waard. Een heel beest kan niet uitsluitend geslacht zijn om de T-bonesteak. Je wilt het ook de eer bewijzen om van tong of testikels te genieten.


En dan willen we nog iets: echt mooi, goed vlees. Geen waterige onzin, laat staan zenig taai of juist raar, ranzig smakend vlees."

Dit alles sluit wel erg erg nauw aan bij al onze doelstellingen. Maar als ik eerlijk ben denk ik dat we ook wel een beetje schatplichtig zijn aan Marjoleine de Vos, die wel vaker een  betoog met deze strekking heeft gehouden.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten