Mijn onthutsing betrof het feit dat de dame zich liet onthutsen door een mogelijk dikmakend effect van een stofje. Dat je verklevende darmen en darmkanker zou kunnen krijgen van andere stofjes leek haar echter niet te interesseren. Zelf geloof toch echt, dat ik liever een buikje heb dan dat ik voortijdig als gevolg van kleefdarm aan de aarde moet worden toevertrouwd.
Maar de onthutsingsreeks was nog niet ten einde. Dat darmen kunnen verkleven door stofjes werd door iemand anders ernstig in twijfel getrokken.
Een geraadpleegde deskundige wilde wel aantonen dat het onzin is. Zijn uitleg staat helemaal onderaan. Het komt erop neer dat er twee plakmethodes zijn en beide, de Fibrimexmethode en de Activamethode zijn ongevaarlijk.
Het vervelende is, dat ik zijn hooggeleerde uitleg voor zoete koek moet aannemen. Dat wordt me echter niet makkelijk gemaakt, want zijn visie op de rest van het artikel lijkt wat vooringenomen. Hij trekt conclusies die nergens op slaan zoals, dat het een oproep is om terug naar de natuur te gaan. En dat is volgens hem heel onaantrekkelijk want dan mis je de boontjes en bloemkool in de zomer... en - het ergst van alles - "dan is de huisvrouw (*red.) elke dag weer minimaal 25 minuten bezig met het bereiden van de warme maaltijd" ook zal "de houdbaarheid van levensmiddelen drastisch afnemen, het geen tot veel meer logistieke bewegingen leidt en daarmee kosten verhogend werkt en zorgt voor dichtgeslibde wegen (files)." Ik lees in het artikel een pleidooi voor meer zelf koken en minder gemaksvoedsel consumeren en niks over een vorm van autarkie.
Wel aardig overigens dat hij door de knieën gaat om ons uit te leggen dat een dichtgeslibte weg [vier let-ter-gre-pen] tot files leidt... Toch heb ik stellig de indruk dat dit niet direct tot het vakgebied van onze deskundige behoort. Onthutsend is verder zijn terloopse opmerking over het bereiden van een warme maaltijd.
VIJFENTWINTIG MINUTEN. Is dat nu echt teveel tijd om aan eten te besteden? Moet het eten echt in minder dan een half uur klaar zijn en is dat dan de reden dat we massaal vervallen tot pakjes, bakjes, zakjes en potjes met eten? Treurig. Mij lijkt het onverantwoord weinig het is misschien zelf tekort om je plakvlees zo ver te verhitten dat de transglutaminase buiten werking wordt gesteld. [zie het vetgemaakte deel in de aangehaalde tekst]
Overigens heb ik ooit 'hertebiefstuk' en 'achterham' aangetroffen. Typisch producten die helemaal niet worden verhit door de consument of waarvan het niet de bedoeling is ze doorbakken te serveren. Nu zou het bij de 'ham' best kunnen dat hij eerst wordt geboetseerd uit losse vleessnippers en daarna gekookt, maar als consument hoef je van de wetgever niet eens te weten welke 'technische hulpstoffen' zijn benut, laat staan dat wordt uitgelegd welk procedé wordt gevolgd om je een rad voor ogen te draaien, want namaakbiefstuk en namaakham verkopen is en blijft een vorm van oplichting.
Het Europees parlement deelt die mening en dat heeft ertoe geleid dat vleeslijm niet in alle lidstaten is toegestaan. Nederland behoort echter tot de landen die gebruik reeds hadden goedgekeurd. Volgens twee Nederlandse Europarlementariërs (SP en PvdA) is gebruik van trombine behalve misleidend ook gevaarlijk , "Trombine lijmt niet alleen vlees, ook bacteriën hechten zich er makkelijker aan''.
----
Er zijn twee methoden om vleesdelen koud aan elkaar te laten hechten, te weten Fibrimex methode (hechting wordt tot stand gebracht tussen Fibrinogeen en Thrombine) en de Activa methode (hechting wordt tot stand gebracht door Transglutaminase en caseïne).
Fibrinogeen en thrombine zijn van dierlijke herkomst (voornamelijk uit runderplasma); deze twee stoffen spelen een belangrijke rol bij het herstellen van bijvoorbeeld een wond. Deze twee stoffen reageren met elkaar en vormen een netwerk wat stevig genoeg is om vlees aan elkaar te hechten. Bij overdosis van de ene component ten opzichte van de andere gebeurd er verder niets bijzonders, ze kunnen alleen met elkaar reageren. En in ons lichaam (maag/darm systeem) zijn deze stoffen niet afzonderlijk beschikbaar om mee te reageren.
Transglutaminase is veelal afkomstig van micro-organismen en met het caseïne (afkomstig uit melk) vormt dit een complex netwerk. Transglutaminase blijft bij overdosering zijn werkzaamheid behouden totdat het gereageerd heeft met bv. caseïne. Bij consumptie van voeding waar caseïne in aanwezig is, zou zoiets nog kunnen gebeuren. Maar dan reageert de transglutaminase met het caseïne en niet met iets anders.
Echter de meeste zo niet alle producten die op deze gehecht zijn, krijgen of op een productielocatie of bij de consument nog een hittebehandeling. Deze hittebehandeling zorgt ervoor dat deze enzymsystemen onwerkzaam worden.
Toevoegen van stoffen zoals thrombine of fibrimex en daarbij behorende hoeveelheid andere stoffen kan een producent laten vallen onder technische hulpstof. Etikettering hiervan is (nog) niet verplicht. Echter het zou kunnen zijn dat de dierspecies van de gebruikte materialen anders is dan het product waar het in gebruikt wordt (bv zalm) en dan dient dit wel te gebeuren. Bij het gebruik van transglutaminase en caseïne is het, zeker in verband met mogelijke allergene reactie van caseïne, de vermelding in de allergenenlijst verplicht.
----
* Dat van die "huisvrouw" heb ik echt niet zelf verzonnen, en laat ik verder liever over aan de feministisch ingestelde medemens (m/v).
Geen opmerkingen:
Een reactie posten