De stelling die zoveel opwinding veroorzaakte was, "Duurzaamheid gaat boven smaak - ja/nee". We hopen niet dat u zich nu afvraagt of zoiets de oorzaak kan zijn van zoveel ophef. Ons probleem is dat we er wat moedeloos van worden. Duurzaamheid is niet het een of het ander.
Duurzaamheid à lá mode de aflaat
Carlo Petrini* zag het o.i. goed. Zijn stelling was, als het biologisch is, maar er is gebruik gemaakt van onderbetaalde arbeiders, dan hoef ik het niet. En omgekeerd, als het fairtrade is, maar er wordt een oerwoud voor gesloopt dan klopt het al evenmin. Dat is de duurzaamheid à lá mode de aflaat. Wat goedkoop en met weinig moeite is te realiseren daarop valt jouw keuze, je kunt een mooie sticker plakken, je hebt een u.s.p. en iedereen vindt dat je goed bezig bent.
Het doet ons ook weer denken aan die infaam domme opmerking van Lars Charas over dierenwelzijn als zo'n Hollandse discussie. Of dat wat uitmaakt... Maar goed duurzaamheid of volhoudbaarheid is dus eigenlijk heel simpel; zo simpel dat het weer lastig wordt. Het geheel moet kloppen, je moet je klanten en/of je kinderen alles kunnen uitleggen en het met droge ogen en bleke wangetjes kunnen vertellen. Duurzaamheid is niks om je voor te schamen.
Geen keuze maken
Dus maak je ook geen keuzes tussen het een of het ander en als je slim bent denk je ook economisch, want hoe hard het ook mag klinken, als de duurzaamheid niet ook economisch is, dan stoppen de klanten als vanzelf met kopen. En dat is pas echt onduurzaam, dan kunnen de dieren die optimaal werden gehouden naar een bedrijf dat geen boodschap heeft aan dierenwelzijn, kan de stal worden gesloopt, kan de boer of de bakker naar de bijstand en ga zo maar door.
Anders gezegd, niet lekker is niet duurzaam.
*Oprichter Slow Food
Geen opmerkingen:
Een reactie posten