Inmiddels weten we dat dat Voedingscentrum de plank wel eens mis slaat. Nog steeds waarschuwen ze in chocoladeletters tegen verzadigde vetzuren en adviseren ze ons om toch maar vooral veel koolhydraten te voeren aan onze kindjes. Voor een waarschuwing voor suiker is op de homepage geen ruimte, laat staan dat wordt gewaarschuwd tegen sluipsuiker. Beetje raar.
Builenpest
Maar misschien hebben ze ook wel gelijk met deze terughoudendheid. Het is namelijk moeilijk om alle wetenschappelijke trends bij te houden als het over voeding gaat. Werd je vorig jaar nog minstens honderd als je maar voldoende anti-oxidanten consumeerde, vandaag de dag blijk je ze juist te moeten mijden als de spreekwoordelijke builenpest.
Wat wel duidelijk is, is dat overgewicht slecht is voor de lichamelijke en geestelijke volksgezondheid. Wat ook duidelijk is dat wereldwijd steeds meer mensen kampen met overgewicht. Met name inwoners van de VS zijn meer dan gemiddeld te dik of obees, maar meer en meer zien we de percentages toenemen en velen wijzen dan met de beschuldigende vinger in de richting van de VS omdat die verantwoordelijk is voor de veramerikanisering van ons eten. De vraag is echter, komt dat door de voeding of door de wijze van eten.
Donker Afrika
Wij denken het laatste. De gemiddelde mens is nog steeds verre van rationeel. Ondanks jaren van scholing, opvoeding, educatieve programma's op tv en wetenschapsbijlagen laten we ons makkelijk leiden door emoties en cognitieve dissonantie. We zijn nog steeds banger voor spinnen, alles wat enigszins op een slang lijkt en donkere bossen. Auto's, scooters en keukentrapjes daarentegen zorgen vrijwel nooit voor instinctieve angst terwijl de laatste categorieën jaarlijks vele doden en gewonden veroorzaken en de eerste hoegenaamd geen.
Nog maar enkele decennia geleden was voedsel en alles wat daarmee te maken had, iets waar we de hele dag mee bezig waren. In een onvoorstelbaar korte tijd is dat volledig omgeslagen. Momenteel is voedsel 24 uur per dag volop beschikbaar, is de productie uitbesteed aan fabrieken en is het bereiden een kwestie van een paar tellen in de magnetron. De vraag is of we daar mee om kunnen gaan.
Als we nog steeds reflexen met ons meedragen die hun nut hebben bewezen in donker Afrika (waar spinnen en slangen en donkere bossen wél dodelijk kunnen zijn) zouden we die reflexen ten aanzien van eten dan niet hebben? Anders gezegd, de Franse gezondheid heeft wellicht veel minder te maken met de stofjes die ze binnen krijgen als met de aandacht die Fransen van nature besteden aan eten en alles wat daar mee samenhangt.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten