maandag 18 april 2011

Zes weken met rottende pootjes

Ik kan er maar niet aan wennen hoe kort het leven van een vleeskuiken is. Zes weken, 42 dagen... ik lieg er altijd maar twee weken bij, want anders klinkt het zo ongeloofwaardig. Mijn eigen kippen zijn na een half jaar (26 weken, 182 dagen) nog steeds kuikenachtige vogels van het soort waarvan je denk dat ze best nog wat zouden mogen groeien.

Zojuist een artikel gelezen van een voormalig toezichthoudend dierenarts bij de nVWA (nieuwe Voedsel en Waren Autoriteit). Het sluit af met een opmerking over kuikens die last hebben van voetzoolleasies oftewel wegrottende pootjes. De nVWA doet daar niks aan want dat zou onderzoek zijn is zijn geen onderzoeksorganisatie...

Daarnaast wordt wel gecontroleerd of containers die worden gebruikt voor kuikentransport schoon worden gemaakt, maar niet wordt gecontroleerd of ze ook schoon zijn. Immers de EU-richtlijn spreekt van schoonmaken...

Ooit heb ik een panel voorgezeten waarin de hoogste baas van de VWA een van de leden was. Hij maakte zich nogal druk over het aantal mogelijke doden als gevolg van niet-naleving van regels door ambachtelijke kaasmakers. Idiote regels vaak, die voor veel zelfkazende boeren de doodsteek hebben betekend. Ik bagatelliseerde het gevaar van listeria enigszins, betoogde dat het potentieel aantal doden in het niet viel bij het aantal dodelijke keukentrapjesslachtoffers 24:2800. Hij was daarover 'not-amused, maar als ik dit nu lees ben ik dat nog veel minder.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten