 |
| Gewoon buiten, deze Buitengewonevarkens |
Twee mannen klopten bij me aan, grote dubbelloops jachtgeweren op de rug. "We komen even het eksternest uitschieten." Ik stamelde iets van, "Wat?" Tja, eloquentie is iets wat men op beslissende momenten niet altijd ter beschikking heeft.
De mannen in kwestie wilden, uit naam van de lokale jachtcombinatie, een nest jonge eksters postnataal aborteren, endlösen of hoe heet zoiets. Toch maar even gevraagd waarom. Het kwam erop neer dat eksters vreselijke rovers zijn die zich te buiten gaan aan tal van jonge dieren. 'Zodat jullie ze niet kunnen schieten als ze net ietsje minder jong zijn?" Toen leek hun moment van verminderde welbespraakheid aangebroken.
Ietsiepietsie concurrentie
Voordat ze weer bij zinnen kwamen, heb ik ze te verstaan gegeven dat een beetje kerel-met-een-dubbelloops-jachtgeweer toch geen probleem zou moeten hebben met ietsiepietsie concurrentie in de vorm van een zwart-wit vogeltje en dat ik geen moment zou aarzelen om ze, indien ze zich bij mij of waar dan ook, schuldig zouden maken aan het uitschieten van nesten, aan te geven bij de politie.
Ik moest aan dit voorval denken naar aanleiding van dat geweldige plan om de leefomstandigheden van de Nederlandse varkens te verbeteren. U weet wel, ze krijgen 25% meer ruimte, dat wil zeggen een magere 4 van de 13 miljoen varkens mag zich gelukkig prijzen. Nou ja, gelukkig... 25% meer leefruimte is in het geval van een gangbaar varken nog steeds niks.
Quantité négligeable
Wat me toch telkens nog het meest verbaast is dat de 'grote jongens' zich zo lijken in te spannen om zelfs het laatste restje aan concurrentie door ambachtelijke bedrijven (boeren en slagers) te elimineren. Wat dat aangaat, lijken ze op die jagers. Je zou toch zeggen dat die ambachtelijke slagers en boeren inmiddels zijn verworden tot een quantité négligeable, maar kennelijk denken ze daar zelf anders over. Want, alleen de grootsupers mogen meedoen in dit verhaal en mogen hun varkensvlees voorzien van het beterlevenkeurmerk van de dierenbescherming.
Vlees van Country Smile, Walnoot en Wilg, Buitengewone Varkens en Heyerhof komt überhaupt niet in aanmerking voor sterren van de Dierenbescherming zodat de doorsnee consument al snel denkt dat het vlees van deze bedrijven minder diervriendelijk is dan dat wat bij de supers ligt. Natuurlijk is het omgekeerde het geval en zo lijkt het wel erg op een uiterst cynische poging van concurentievervalsing.
